آخر قصه ی من نزدیکـــــــــــــــــه ....

خستــــم از لبخنـد اجبـــــاری
خستــم از حرفـای تکــــراری
خستــه از خــواب فرامـوشی
زندگــی  بــا وهــم بیـــــداری

حقیــقت پیش رومـون بـــود ولـی بـــاور نمیکردیـــم
همین امــروز روشـن هـم پی خـورشید می گردیـــم

نشـستیم روبــروی هم تــو چشمامون نگاهی نیســت
نـــــه بــــــــــا دیــــــــــــــــــدن
نـــــه بــــــــــا گــفتـــــــــــــــن
بـــــه قلـــب لحظـه راهی نیست

مــن و تــو گم شدیـم انگـار تــو این دنیــای وارونـــــه
کـه دریــا شـم پــر از حسـرت همیشــه فکر بارونــــه

سراغ عشــــق و میگیـریم تــو اشـک گریـــه ی آخـــر
تـــو دریـــــای تــرک خـورده میــون اوج خـــاکستـــر

این همه عشـــق های کـوتـــاه
این تحمل هــای طــــولانــــی
سرگــذشت بـی سرانـجــــــام
گـم شدن تـو فصل طـــوفانــی ..

دیگه دنیا واسه من تاریکه ..

زندگیم کوره رهی باریکه ..

آخر قصه ی من نزدیکه ..

                                    نزدیکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه ..

این منم از همه جا واامانده ..

از همه مردم دنیا رانده ..

رانده و خسته و تنها مانده ..

ای خداااااااااااا !

عشق بی غم توی خونه ..

خنده های بچگونه .. 

به دلم شد آرزو ..

بازی عمرم و باختم ..

                              آخه امیدی که ساختم ..

                                                               عاقبت شد زیر و رو ..